Dit boek van Frouke Vermeulen (zelf kerntalentenanalist intussen) was voor mezelf in het voorjaar van 2020 een eye-opener. Ik was al enkele maanden thuis in ziekteverlof, ervan overtuigd dat ik opnieuw in de burn-out-val was getrapt. Niets bleek minder waar. Na het lezen van dit boek én na mijn eigen kerntalentenanalyse bij de lieve Karolien, kwam ik tot het besef dat ik deze keer niet in een burn- , maar in een bore-out was getuimeld doordat ik te lang een aantal van mijn sterke kerntalenten niet had kunnen uitleven. Nochtans deed ik mijn job met hart en ziel en heel gedreven bouwde ik mee aan de stad van de toekomst, fier deel te mogen uitmaken van de charmantste stadsadministratie.
Ik zat dus thuis: uitgeput, met het gevoel niets meer te kunnen, geen weg meer op te kunnen gaan, mij schuldig voelend dat ik - in de meest onwaarschijnlijke omstandigheden waarin mijn medewerkers en collega's dienden op te boksen tegen de covid-pandemie - hen in de steek liet.
Intuïtief ging ik pottenbakken bij Atelier Lies, mondmaskers maken, met mijn handen bezig blijven ... Na mijn eigen kerntalentenanalyse leek dit niet meer dan logisch, mijn sterke creatieve kerntalenten waren te lang niet uitgeleefd, mijn buikgevoel gaf me aan waar de oplossing lag ... De dikke eieren zaten al veel te lang te rotten in deze buik.
Prof. dr. Elke Van Hoof van de VUB, expert op het vlak van veerkracht op het werk, stress en burn-out stuurt cliënten, of ze nu een bore- dan wel een burn-out hebben, naar huis met de opdracht twee weken lang met hun favorieten kinderspeelgoed te spelen. De therapeutische werking hiervan is dat je weer wat meer energie krijgt door het plezier in deze kinderactiviteiten. Het was niet anders bij mij.
Stapje per stapje, met de nieuw verworven kennis van mijn persoonlijke kerntalentenconstellatie in mijn achterhoofd, kwam ik er weer bovenop. Intussen was ik er ook over uit dat wat ik dacht één van mijn sterkste kerntalenten te zijn (strategisch inzicht en lange termijnvisie), eigenlijk een door de jaren ervaring verworven competentie was, een competentie die mij ontzettend veel energie kostte, mij dus energetisch gewoon liet leeglopen. Niet alles wat je denkt goed te kunnen, geeft je ook de energie die je nodig hebt om bezig te blijven. Point taken.
Een ander sterk kerntalent heeft te maken met mijn mentale creativiteit. Hierdoor bleek ik extra gevoelig voor prikkels, spanningen, sfeer en emoties en had ik de behoefte om mij af en toe af te sluiten van de wereld. In een gedigitaliseerde wereld, gekenmerkt door overconnectiviteit, hollend van de ene vergadering naar het andere overleg werd het dus simpelweg overleven ...
Personen met hoogsensitiviteit (en ik beweer dus niet officieel HSP te zijn verklaard, maar de kiem ligt er wel) onderscheiden zich door de vaardigheid om veel informatie uit hun omgeving op te nemen én deze diepgaand te verwerken. Hun talent komt echter met een kwetsbaarheid. Hun talenten verbruiken veel energie waardoor ze een hogere hersteltijd nodig hebben. Extreem gericht op de ander lopen ze het risico zichzelf te verliezen. Er wordt wel eens verwezen naar de kanaries in de mijnen als men het over HSP-ers heeft in een werkcontext ... Wel, ik denk een knalgeel kanarietje te zijn geweest in een te drukke omgeving en ik was niet evolutief aangepast hieraan.
Ook benieuwd naar jouw sterke kerntalenten en hoe ze jou meer energie kunnen geven ? Mij heeft het uiteindelijk op weg gezet om dichter bij mezelf en dus authentiek mijn loopbaan verder uit te bouwen ...
Reactie plaatsen
Reacties